Και ένας άλλος επίσης Ευαγγελιστής, ο Ματθαίος, μας πληροφορεί ότι ένα αστέρι μεγάλης λαμπρότητάς «οδήγησε» τους μάγους (αστρολόγους), στον τόπο της γέννησης του Χριστού. Πολλοί μελετητές ασχολήθηκαν με την περιγραφή του Ματθαίου, καταφεύγοντας εξ αιτίας της περιγραφής αυτής, σε αστρονομικά δεδομένα.
Με το φαινόμενο που περιγράφει ο Ματθαίος, ασχολήθηκε ο διάσημος αστρονόμος Κέπλερ, ο οποίος κατόπιν υπολογισμών βρήκε ότι στο έτος 6 π.χ., άλλοι μιλούν για το έτος 4 π.χ., οι πλανήτες Ζευς, Κρόνος και Άρης, ήλθαν σε συζυγία, με αποτέλεσμα να παρουσιάζουν μία εντυπωσιακή εγγύτητα, λόγω της εξαιρετικής λαμπρότητας των πλανητών αυτών. Την παρατήρηση του Κέπλερ την αναφέρει επίσης ο αστρονόμος Κ.Σ.Χασάπης, (περιοδ. Πειραϊκής-Πατραϊκής Νο 150 έτος 1969), ενώ ο RICCIOTI μιλάει για το έτος 7 π.χ.
Πολλοί επίσης προσπαθούν να συντονίσουν το άστρο των μάγων με τον κομήτη του Χάλλεϋ ή με άλλα μετέωρα που φάνηκαν γύρω στην εποχή εκείνη. Ο Ματθαίος όμως είναι πολύ ακριβής στην περιγραφή του, παρά το ότι δεν ήταν αστρονόμος. «Και ιδού ο αστήρ, ο ειδόν, εν τη ανατολή προηγεν αυτούς ΕΩΣ ΕΛΘΩΝ ΕΣΤΗ επάνω ου ην το παιδίον» (Ματθ.Β9)
Αυτά όμως, για την κίνηση του αστέρος και τη στάση του εξηγούνται μόνον, εφ’ όσον ο «αστήρ» είναι πλανήτης. Διότι οι πλανήτες κατά την φαινομενική κίνηση των γενικώς, ακολουθούν δύο φορές κίνησης, εξ Ανατολών προς Δυσμάς, εκ των Δυσμών προς Ανατολάς. Γράφουν ένα τόξο εκ Δ-Α και μετά αφού γίνει μια «στάση» ο πλανήτης κινείται κατά την «ανάδρομον φοράν», δηλαδή εξ Δ-Α.
Ο Ματθαίος λοιπόν ακριβολογεί, όταν λέει ότι ο αστήρ οδηγούσε αυτούς «εως έλθω εστη».Ο Χασάπης μας λέει ότι κατά το 6 π.χ., έλαβε χώρα όχι μόνο η σύνοδος των τριών πλανητών, για τους οποίους κάνει λόγο ο Κέπλερ, αλλά και ένα φαινόμενο ακόμη σπουδαιότερο, η μεγάλη δηλαδή συγκέντρωση των επτά πλανητών της αρχαιότητας. Από την αρχήν όμως της άρθρωσης των μέχρι τέλους της εξάρθρωσης των, εχρειάσθηκαν έξι ολόκληρα χρόνια, το δε τέλος της εσήμανε η στάση του πλανήτη Κρόνου.
Είναι γνωστό ότι οι μάγοι στον Ηρώδη για κάποια φάση του φαινομένου στην χρονική διάρκεια του οποίου, οπωσδήποτε ο Ηρώδης έδωσε μεγαλύτερη έκταση, για να συμπεριλάβει σίγουρα μέσα σ αυτή το νεογέννητο. Αυτό το αντιλαμβάνεται πολύ καλά ο αναγνώστης, όπως επίσης και την επιφύλαξη της μελέτης μας, όσον αφορά τη χρονολογία της έναρξης της συνόδου των πλανητών , σύμφωνα με το πραγματικό χρόνο της γέννησης του Χριστού.
Εκείνο όμως που πρέπει να τονισθεί ιδιαίτερα είναι ότι, η περιγραφή του Ματθαίου, παρά το ότι, επαναλαμβάνουμε, δεν ήταν αστρονόμος, στηρίζεται ακλόνητα από τις παρατηρήσεις της αστρονομίας. Δεν έγραφε λοιπόν δημιουργήματα της φαντασίας του. Γεγονότα έγραφε.
Και μία περίεργη ερώτηση !
Θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηριστεί αργότερα σαν «Μεσσίας», κάποιος, λέγω, που γεννήθηκε την ίδια στιγμή με το Χριστό, και κάτω από τα ίδια φαινόμενα, εφ’ όσον υπήρξεν η σφαγή των νηπίων ;
Το θαύμα είναι δεδομένο μέσα στην καθημερινότητα του βίου. Ο Θεός όμως επέτρεψε και επιθυμεί την υπό του ανθρώπου έρευναν. Γι’ αυτό το λόγο η αντικειμενικότητα αυτής της έρευνας και το αποτέλεσμα αυτής, εκφράζεται όχι ως απόδειξη του θαύματος, αλλ’ ως παράδειγμα της αλήθειας, αυτού του θαύματος.
Ο χρόνος δε της δημόσιας δράσης του Χριστού είναι τριετής και τούτο φαίνεται από την κυρίαρχη θέση του τρίτου αριθμού (3). Αναφέρω περιπτώσεις.
«Ιδού τρία έτη έρχομαι ζητών καρπόν εν τη συκή ταύτη και ουχ ευρίσκω» (Λουκ Ιδ 7). Η συκή βέβαια παρομοιάζεται με τους αμετανόητους Ιουδαίους, οι οποίοι δεν αλλάζουν νοοτροπία.
«Απεκρίθη Ιησούς και είπεν αυτοίς, λύσατε τον Ναόν τούτον και εν τρισίν ημέραις εγερω αυτόν (Ιωαν.Β19).
«Λέγει τω Σιμωνι Πέτρω ο Ιησούς. Σίμων Ιωνά αγαπάς με πλείων τούτων; Λέγει αυτω, Ναι Κύριε. Λέγει αυτω παλιν δεύτερον. Σίμων Ιωνά αγαπάς με; Λέγει αυτών. Ναι Κύριε. Λέγει αυτω το τρίτον. Σίμων Ιωνά φιλείς με; Κύριε συ γιγνώσκεις ότι φιλώ σε»
Τρείς φορές και εδώ ο Χριστός κάνει στον Πέτρο την ίδια ερώτηση, προκειμένου να τον αποκαταστήσει στο αποστολικόν αξίωμα. Αλλά και μετά ταύτα, τρείς ώρες παρέμεινεν επί του Σταυρού, τρείς ημέρες επίσης στον τάφο.
Δεν θα έκανε εξαίρεση λοιπόν στο χρόνο της δημόσιας δράσης του.
Αρχ. Π.Αλέξανδρος Σταματίου
Τέφρα επί της Συνειδήσεως.
Ήταν η εποχή κατά την οποία η ανθρωπότητα βρισκόταν στο επίκεντρο του δουλοκτητικού συστήματος. Αυτήν την εποχή, του απολύτου σκοταδισμού, το άστρον της Βηθλεέμ φώτισε ξαφνικά τους δρόμους του απογοητευμένου ανθρώπου! Το φώς του άστρου φώτισε τις ψυχές των λαών και την απογοήτευση διαδέχθηκε η ελπίδα.
Σήμερα ο κύκλος του δουλοκτητικού συστήματος, με τις διάφορες κατά καιρούς ονομασίες, κλείνει. Η τροχιά προς τα κάτω έκρυψε το φωτεινό αστέρι της Βηθλεέμ. Σκοτάδι βαθύ, πηχτό, όπως έλεγε ο ποιητής. Σκοτάδι σημαίνει απομάκρυνση του φωτός.
Φως σημαίνει εντιμότητα, φιλευσπλαχνία, συμπαράσταση.
Εν τούτοις εδώ στο νησί της Σύρου, στο ΙΚΑ, γιατρός μέσα στο μπουντρούμι της σκοτεινιάς και της ψηλάφητης ανυπαρξίας, επιβάλλει πιεστικά στους ασθενείς, να στραφούν προς τα γενόσημα φάρμακα.
Δεν γνωρίζω τα περί των φαρμάκων αυτών. Γνωρίζω όμως ότι ο ασθενής έχει το δικαίωμα της επιλογής του φαρμάκου, εφ’ όσον επιβαρυνθεί την τεράστια χρηματική διαφορά, που του επιβάλλουν με την μορφήν πτυχής Δικαίου, οι εις τα σκότη και ανομίας κρατούντες.
Παρακαλώ γιατρέ, όπως αναζητήσεις το φως! Και τον κόσμο τον ταλαίπωρο θα βοηθήσεις και τον εαυτόν σου.
Εύχομαι να μην επανέλθω, επί του θέματος τούτου.