Τελευταία στην Ερμούπολη οι καταρρεύσεις παλιών νεοκλασικών κτηρίων τείνουν να γίνουν μάστιγα.
Τα ιστορικά και μνημειώδη νεοκλασικά σήμα κατατεθέν της Ερμούπολης καταρρέουν σαν πύργοι από άμμο, αφού πλέον έχουν καταντήσει έρμαια του αδυσώπητου καιρού και φυσικά από την παντελή και τραγική αδιαφορία όλων των υπεύθυνων για αυτά.
Μπλεγμένα κληρονομικά ιδιόκτητων, χαμένοι ιδιοκτήτες, που δεν τους νοιάζει ούτε ενδιαφέρονται για αυτά, κληροδοτήματα μπλεγμένα σε δαιδαλώδη γραφειοκρατικά αγκυλώματα, και το χειρότερο από όλα ένα νομικό πλαίσιο (σε τοπικό και εθνικό επίπεδο πολλές φορές ξεχωριστά και ανεξάρτητα μεταξύ τους), που όχι μόνο δεν βοηθά ή εξυπηρετεί όποιον θέλει να σώσει ένα παλιό κτήριο, αντίθετα μάλιστα είναι τόσο πολύπλοκο και δύστροπο χαμένο στα δημοσιοϋπαλληλικά σκουριασμένα γρανάζια που αποκρούει και απωθεί οποιονδήποτε θέλει να σώσει η να αναπαλαιώσει ένα παλιό κτήριο.
Και μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό της σκόνης των καταρρεύσεων και το χάος του Ελληνικού γραφειοκρατικού δεινόσαυρου μια κατάρρευση έρχεται λες ότι επίτηδες να συμβεί από την ιδία την πόλη που πονεμένη αργοπεθαίνει, μια κατάρρευση που μοιάζει νομίζεις με φωνή της ιδίας της πόλης που κραυγάζει για την απαράδεκτη αδιαφορία και την άδικη την εγκατάλειψη της.
Γιατί αυτή η πόλη, η Μεγάλη Ιστορική Ερμούπολη φαίνεται να αρνείται να παραδοθεί στην λήθη του χρόνου και στο σύννεφο της λησμονιάς που προκαλεί η σκόνη των ατελείωτων μπαζών που καταλήγουν τα μνημεία της, τα ιστορικά Αρχοντικά της και η χαζή, μακάρια εχθρική αντιμετώπιση της ιστορικότητας αυτών που την κατοικούν και... την κυβερνούν.
Μια τέτοια κατάρρευση στημένη λες από την ιδία την Ερμούπολη έρχεται να αποδείξει ότι η πόλη αυτή ζητά, επιμένει, επιβάλει και απαιτεί να συνεχίσει να υπάρχει, να ζει όχι μόνο στις φωτογραφίες, όχι μόνο στα ρομαντικές προσπάθειες αναβίωσης και υπενθύμισης της ιστορίας της, αλλά να συνεχίσει στο μέλλον αναγνωρισμένη, ανανεωμένη, αναπαλαιωμένη και υπέρ - λαμπερή όπως της αξίζει.
Μια κατάρρευση λοιπόν… !
Ενός διάσημου νεοκλασικού επανεμφανίζει φέρνοντας στο προσκήνιο με περίλαμπρο και περίτρανο τρόπο την άξια της πόλης του Ερμή ως αιώνια ιστορική άξια αλλά και ως διαχρονική αρχιτεκτονική μοναδικότητα.
Αξίες που χρόνια τώρα κραυγαλέα παραμένουν έρμαια της αδιαφορίας αυτών που θα έπρεπε να την προστατέψουν και να την βοηθήσουν να σταθεί όρθια.
Μια κατάρρευση που έφερε στο φως ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό ΘΑΥΜΑ που παρέμενε για αιώνες θαμμένο στα εσώτερα βαθιά σπλάχνα της, στην μούχλα, στην υγρασία και στο σκοτάδι.
Μια κατάρρευση που ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ σχεδόν ουρλιάζοντας – βροντοφωνάζοντας τις στοές που βρίσκονται κάτω από την ιστορική πόλη και ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΕΣ είναι κτισμένη η μεγαλόπρεπης πλην όμως χαμένη στην αδιαφορία Εντυπωσιακή πρώτη πολιτιστική πόλη της Ελλάδος.
ΛΙΓΗ ΙΣΤΟΡΙΑ …
Πριν πολλά χρόνια μια ομάδα ρομαντικών ερευνητών νεαρών Συριανών, έχοντας διαβάσει ΠΟΛΥ και έχοντας μελετήσει ακόμα πιο πολύ την Συριανή ιστορία, (την όση μπορούσαν να βρουν ως εκείνη την εποχή σκορπισμένη και ταλαιπωρημένη ανάκατη σε διάφορες πήγες) και βασισμένη σε κάποιες φήμες ΟΧΙ ΚΑΤΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΑ και ΙΣΤΟΡΙΚΑ ότι η Ερμούπολη είναι κτισμένη πάνω σε απίστευτης τεχνολογίας και αρχιτεκτονικής στοές ψάχνει, βρίσκει και τελικά εισχωρεί με κίνδυνο της ζωής των σε αυτές, τις φωτογραφίζει και τις χαρτογραφεί για πρώτη φορά ύστερα από την αρχική κατασκευή τους δυο αιώνες ίσως και πιο πριν.
Αυτές οι φωτογραφίες μένουν κρυφές και μυστικές χαμένες και ξεχασμένες στα συρτάρια. (Πραγματικές φωτογραφίες αφού εκείνη την εποχή δεν είχαν εφευρεθεί οι Digital φωτογραφικές μηχανές και φυσικά τα έξυπνα κινητά που από μόνα τους είναι ένα φωτογραφικό στούντιο). Φωτογραφίες παρμένες με κλασικές φωτογραφικές μηχανές, με φλας που απαιτούσαν ειδικά για ένα τέτοιο χώρο (σκοτεινό επικίνδυνο, υγρό, γλιστερό και άγνωστο αφού ήταν αχαρτογράφητος και για αιώνες κλεισμένος στο σκοτάδι).
Μένουν μυστικές σε στόματα, μνήμες και συρτάρια ερμητικά κλειστά από τον φόβο μην κατηγορηθούν ως ψεύτες γραφικοί ευφάνταστοι και ονειροπαρμένοι.
Όμως όπως έχω ξαναγράψει πολλές φορές σε αυτά τα άρθρα, οποίος ψάχνει βρίσκει. Όποιος προσπαθεί με σεβασμό με σκεπτικισμό και με αγάπη τον βοηθά η ιδία η τύχη, και σε αυτήν την περίπτωση νομίζω πως βοήθησε η ιδία η καρδιά της Ερμούπολης που αρνείται να σταματήσει και ακόμα κτυπά στα βάθη της.
Έχω την τύχη και την τιμή να γνωριστώ με αυτήν την ομάδα και σε κάποια συζήτηση μαθαίνω την ύπαρξη αυτών των φωτογραφιών.
Πιστεύοντας στον σκοπό, τον αγώνα και τις προσπάθειες μου και αναγνωρίζοντας την αγάπη, τον σεβασμό και την ανιδιοτελή προσφορά μου στην ιστορία του νησιού μας δέχονται να μου προσφέρουν αυτές τις φωτογραφίες.
Με αυτές στα χέρια μου ξεκινώ να ψάχνω μαρτυρίες. Σημεία. Σινιάλα, και να διευρύνω το θέμα σε βάθος και όσο μπορώ πιο διεξοδικά και τελικά περίπου έξι χρόνια πριν δημοσιεύω ένα άρθρο με κείμενο και με αυτές τις φωτογραφίες.
Το άρθρο εκείνο αποκαλύπτει και έφερνε για πρώτη φορά στο φως εικόνες και πληροφορίες για ένα θέμα που ως εκείνη την εποχή θεωρούταν αστικός μύθος και ιστορίες για να τρώνε τα παιδιά το φαγητό τους.
Ένα θέμα όμως που εμείς που το είχαμε ψάξει ξέραμε πως είναι υπαρκτό και ακόμα πιο πολύ ζωντανό και με λίγη προσπάθεια άμεσα ταυτολογημένο και με αποδείξεις.
Θα αναρωτιέστε τι συνέβη μετά την δημοσίευση του άρθρου;
ΤΙΠΟΤΑ. Όπως τίποτα δεν συμβαίνει για πολλά χρόνια σε αυτόν τον παράξενο τόπο.
Το άρθρο αυτό κάνει τεράστια αίσθηση. Ναι αλλά παντού εκτός από τη Σύρο. Σε ολόκληρο τον πλανήτη. Επικοινωνούν μαζί μου αρχιτέκτονες, ερευνητές, ιστορικοί, επιστήμονες να μάθουν περισσότερα. Όλοι ήθελαν να αναδείξουν και να ψάξουν πιο πολύ.
Όλος ο κόσμος εκτός από αυτούς που θα έπρεπε πρώτοι να ενδιαφερθούν. Αυτοί ακριβώς όχι μόνο αγνόησαν, όχι μόνο σνόμπαραν, όχι μόνο δεν ίδρωσε το αυτάκι τους αλλά προσπάθησαν τρέχοντας μάλιστα με μεθοδικότητα να σβήσουν οποιαδήποτε ίχνη, εισόδους, και ότι είχε απομείνει τέλος πάντων (τα όποια αποκάλυπτα στο άρθρο μου) που θα μπορούσαν να οδηγήσουν ένα σοβαρό επιστήμονα, μελετητή και αρχιτέκτονα στην διερεύνηση ενός τεράστιου αρχιτεκτονικού θαύματος που βρισκόταν κάτω από την Ερμούπολη.
Και λοιπόν ….! ΜΟΛΙΣ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ η Ερμούπολη απλά, και αθόρυβα όπως από ένας άγονος βράχος μεταμορφώθηκε σε μια εντυπωσιακή Μητρόπολη, έτσι απλά και αθόρυβα κάνει την κίνηση της.
Με μια μικρή πλην όμως σπουδαία κατάρρευση αποκαλύπτει ένα μυστικό που ξέρει πως αυτήν την φορά θα κάνει τους πάντες να τρέξουν (άλλοι με αγάπη και σεβασμό και άλλοι πανικόβλητοι). Αποκαλύπτει τα ιδία τα ιστορικά, τα μυθικά σπλάχνα της και την ιδία της καρδιά που ακόμα κτυπά και μάλιστα πεντακάθαρη όπως θα διαβάσετε παρακάτω.
Και ευτυχώς… Υπάρχουν μερικοί, λίγοι, καλοί αγνοί και ευσυνείδητοι συμπολίτες που αναγνωρίζουν την αγάπη της, που την σέβονται που την πιστεύουν και … που νοιώθουν τον πόνο και την αγωνία της.
Και μαζί με εκείνη και τον δικό μου αγώνα την δική μου πίστη και τον δικό μου πόνο.
Και με ειδοποιούν.
«Παναγιώτη έλα να δεις κάτι που δεν θα το πιστεύεις…»
Και έτρεξα φυσικά χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Και Να Λοιπόν !! Κάτι που ξέραμε κάτι που ευχόμαστε μια μέρα να το δούμε καθαρά.
Οι θρυλικές, οι μυθικές στοές της Υπόγειας Ερμούπολης, ο μαγικός αστικός μύθος αποκαλύπτεται ολοφάνερα και ξεδιπλώνεται πεντακάθαρος μπροστά μας.
Αμέσως, σε χρόνο όσο το ανοιγόκλεισμα της έκπληξης στα ματιά ειδοποιείται ο συνεργάτης μου και φωτογράφος Βαγγέλης Παραμάνης.
Ο φίλος συνοδοιπόρος και συναγωνιστής αλλά και … ένας «κασκαντέρ» για τα δύσκολα όπως τον λέμε γιατί πάει και χώνεται ή αεροβατεί σε επικίνδυνα σημεία για να τραβήξει τις φωτογραφίες του (που μένουν στην ιστορία), έρχεται τρέχοντας με την μπουκιά στο στόμα. Έτρωγε γιατί ήταν μεσημέρι και μάλιστα από εκείνες τις ζεστές μέρες που είχαμε τελευταία.
Μπαίνει μέσα και αποθανατίζει με την κάμερα του ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ τις μυστικές και θρυλικές στοές.
Τι προσέξαμε σε αυτήν την νέα αποκάλυψη και κατάδυση μας στα σπλάχνα της πόλης μας.
Έχουν περάσει δύο αιώνες από την κατασκευή τους., Μπορεί και πιο πολύ.. Οι στοές είναι ΑΘΙΚΤΕΣ λες και κτίστηκαν μόλις χθες. Σαν καινούργια. Τόσους αιώνες μετά!!!
Ένα άλλο πολύ σημαντικό και σπουδαίο γεγονός είναι ότι ενώ πριν εκείνα τα χρόνια στην πρώτη κατάδυση οι στοές ήταν πλημμυρισμένες και γεμάτες σκουπίδια και ζωύφια που κολυμπούσαν στα βρώμικα νερά… ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΦΟΡΑ δεν υπήρχε πάρα ελάχιστο ΝΕΡΟ και ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΕΡΟ ΗΤΑΝ ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΟ.
Οι αρμοί άθικτοι, οι καμπύλες στις καμάρες άθικτες. Ακόμα και τα ξύλα και τα σίδερα που θα πρέπει να έχουν μια ζωή 2 αιώνων μοιάζουν σαν να τοποθετήθηκαν μόλις χθες.
Σαν να μας μιλά η Ερμούπολη. Όχι … Καλύτερα σας να μας φωνάζει. Μας αποκαλύπτει σαν την μάνα ηρωίδα που αποκαλύπτει το πονεμένο στήθος της να ζήσουν τα παιδιά της από το λιγοστό εναπομείναν γάλα της.
Η Αποκάλυψη αυτή είναι η κραυγή της Ερμούπολης.
Το Ουρλιαχτό της πόλης μας μέσα από τον υγρό τάφο των ένδοξων αναμνήσεων και των μεγάλων στιγμών της.
«Επιτέλους δώστε μου προσοχή. Πονάω καταρρέω. Σώστε με. Τι άλλο να σας δείξω πια εκτός από τα ιδία τα σπλάχνα μου που παραμένουν καθαρά και αγνά όπως τότε που από ξερόβραχο και παραγκούπολη εξελισσόμουν σε πριγκίπισσα και τελικά Βασίλισσα της Ευρώπης;!!»
Ελπίζω αυτήν την φορά η πολιτεία. Οι (ανεύθυνοι) υπεύθυνοι να ενδιαφερθούν.
Εμείς παντός όπως ήδη γνωρίζετε δεν μένουμε με τα χέρια δεμένα.
Αυτήν την φορά το «Ουρλιαχτό» της αγαπημένης πόλης μας δεν θα περάσει απαρατήρητο. Δεν θα χαθεί στα συρτάρια, δεν θα μείνει στις φωτογραφίες και στα λόγια.
Σας το υποσχόμαστε.
Θερμές ευχαριστίες στους Βαγγέλη Παραμάνη και Παύλο Ραουζαίο.
Ακολουθεί το πρώτο ιστορικό αρχικό άρθρο που αναδημοσιευμένο και με περισσότερες φωτογραφίες και ανέκδοτο υλικό που δεν είχε γραφτεί την εποχή της πρώτης θρυλικής δημοσίευσης.
Η Υπόγεια Ερμούπολη.
Οι Σκοτεινές Τεχνητές Στοές στα Έγκατα της Ερμούπολης.
Μυστηριώδεις τεχνητές στοές με τεράστια διαμερίσματα και δαιδαλώδεις διαδρόμους και συμπλέγματα σηράγγων που οδηγούν στο άγνωστο, πολλά μέτρα κάτω από το έδαφος και παντελώς αποκομμένες από το ηλιακό φως. Όχι, δεν είναι περιγραφή ταινίας επιστημονικής φαντασίας αλλά απτή πραγματικότητα.
Για πρώτη φορά αποκαλύπτονται φωτογραφίες και ντοκουμέντα από τις υπόγειες και σκοτεινές Τεχνητές στοές που βρίσκονται στα έγκατα της Ερμούπολης. Πώς και γιατί κατασκευάστηκαν;
Υπάρχει ένα αρχαίο γεωμετρικό σχήμα που είναι γνωστό ως το παγκόσμιο μυστικιστικό σχήμα/σύμβολο. που «δείχνει ότι κάτω από εκεί υπάρχει κάποιος υπόγειος μυστικός χώρος. Το σχήμα/σύμβολο αυτό μοιάζει με την γνώστη «πεντάλφα» αλλά δεν είναι το ίδιο. Στις ξεναγήσεις που κάνω στην νεοκλασική Ερμούπολη, συχνά λέω στους ανθρώπους πως:
«Η Ερμούπολη είναι μια απίστευτα ενδιαφέρουσα πόλη! Από τις πιο σπάνια ενδιαφέρουσες πόλεις. Περπατώντας στην Ερμούπολη να κοιτάτε προσεκτικά κάτω και πάνω»
Η Ερμούπολη είναι γεμάτη από τέτοια μυστικιστικά σύμβολα - «σινιάλα» και ένας προσεκτικός -και περίεργος- περιηγητής που περιπλανάται στην Ερμούπολη κοιτώντας με προσοχή «κάτω και πάνω» πολύ εύκολα θα παρατηρήσει την ύπαρξη δεκάδων τέτοιων συμβόλων ιδιαίτερα στο κέντρο της Ερμούπολης.
Γενικά, η νεοκλασική Ερμούπολη βρίθει από δεκάδες σύμβολα και μυστικιστικές παραστάσεις, εικόνες και επιγραφές στα πιο απίστευτα σημεία που κανείς δεν φαντάζεται και δεν πρόκειται να τα παρατηρήσει ποτέ, εκτός αν ψάχνει ειδικά για αυτά ή τα πετύχει η ματιά του τυχαία.
Μετά από έρευνες πολλών χρόνων και μετά από μυστικές επισκέψεις, συλλογή πληροφοριών και μυστικές φωτογραφήσεις σήμερα δημοσιοποιείται ένα μέρος αυτών των υπογείων στοών που υπάρχουν κάτω από την πρωτεύουσα των Κυκλάδων σε αυτήν την αποκλειστική έρευνα και άρθρο.
Δυστυχώς, πλέον οι περισσότερες από αυτές τις στοές έχουν καταστραφεί! Όχι από γκρέμισμα, καθώς αν είχαν γκρεμιστεί θα είχε γκρεμιστεί και ολόκληρη η Ερμούπολη, αλλά κυρίως από μπαζώματα που έγιναν είτε από ασχετοσύνη είτε σκόπιμα (πληροφορίες υπάρχουν), θέλοντας να καταστρέψουν τα στοιχειά της ύπαρξης αυτών των υπόγειων στοών.
Γιατί είχαν κατασκευαστεί αυτά τα υπόγεια; Τι ρόλους εξυπηρετούσαν; Ποιοι και πότε τα είχαν κατασκευάσει; Γιατί έμεινε μυστική η ύπαρξη τους; Λειτούργησαν ως καταφύγια ή και ως χώροι λατρείας;
Πολλές από αυτές να χρονολογούνται πριν από πολλούς αιώνες, κυριολεκτικά από την ίδρυση της Ερμούπολης. Κανείς -πλην ορισμένων πολιτών της Ερμούπολης- δεν εισέρχονταν σε αυτές και κανείς δεν γνώριζε πραγματικά τι συνέβαινε και τι περιείχαν αυτά τα υπόγεια.
Το μυστήριο μεγαλώνει ακόμη περισσότερο αν λάβει κανείς υπόψη του πως η Ερμούπολη κτίστηκε πάνω σε μπαζώματα της θάλασσας. Άρα αυτή η υπόγεια πολιτεία με τις δαιδαλώδεις στοές και τα κρυφά περάσματα κτίστηκε επίτηδες με αυτόν τον τρόπο και εξυπηρετούσε συγκεκριμένους σκοπούς. Ποιοι να ήταν άραγε αυτοί οι σκοποί;
Κατ’ αρχάς να ξεκινήσουμε με τον τρόπο που είναι κατασκευασμένα αυτά τα υπόγεια. Το σχήμα και τη μορφή τους. Που υπήρχαν και που ακόμα υπάρχουν αυτά τα υπόγεια;
Είναι όλα τεχνητά. Το τονίζω αυτό διότι μπορεί -και ίσως να είναι φυσικό και εύλογο- να πει κάποιος ότι μπορεί να είναι φυσικά. Όχι, δεν είναι… Είναι κατασκευασμένα σκόπιμα και με εμφανές σχέδιο κατασκευής. Όλα έχουν το ίδιο σχήμα και την ίδια τεχνοτροπία κατασκευής. Είναι τοξωτά υπόγεια κατασκευασμένα από σκληρή πέτρα και στις ανώτερες επιφάνειες τους έχουν εξαιρετικά πολύ καλής ποιότητας σκληρά τούβλα. Θυμίζουν χώρους εκκλησιών ή θολούς κάστρων ή …βιβλιοθηκών του Μεσαίωνα.
Πληροφορίες μας λένε ότι υπήρχε σχεδόν άλλη μια πολιτεία κάτω από την Ερμούπολη, με τέτοιες τεχνητές στοές να σχηματίζουν δαιδαλώδεις διάδρομους που έβγαζαν σε διαφορά σημεία.
Κάτω από το Δημαρχείο με διάφορες διαδρομές. Μια ήταν σίγουρο ότι έβγαζε στο θέατρο Απόλλων. Μια άλλη έφθανε μέχρι το Κτήριο του Βελισσαρόπουλου, το σημερινό εργατικό κέντρο. Μια άλλη ξεκινούσε από την Νομαρχία και διέσχιζε όλα σχεδόν τα αρχοντικά ανεβαίνοντας προς τον Άγιο Νικόλαο από την μεριά της θάλασσας περνώντας και από την Σχολή Θηλέων δίπλα στην Νομαρχία. Αυτή η στοά ήταν προσβάσιμη έως και πρόσφατα. Στη συνέχεια …κτίστηκε η είσοδος της. Μια άλλη ξεκινούμε από το Δημαρχείο διέσχιζε τον γρανίτινο δρόμο κάτω από το Γυμνάσιο και έβγαζε στην Μητρόπολη την Μεταμόρφωση, ενώ μια άλλη διαδρομή ξεκινούσε από το Δημαρχείο και διέσχιζε την πλατεία καταλήγοντας στην περιοχή της Αγοράς. Η περιοχή που περικλείει το τετράγωνο που περιέχει το σημερινό καλοκαιρινό Σινεμά τον δρόμο που βγάζει στο Γυμνάσιο (σήμερα πανεπιστήμιο) όπως και όλη η Περιοχή της Αγοράς ήταν κούφια από κάτω.
Το πιο εντυπωσιακό από όλα είναι ότι ακόμα και σήμερα πολλά νεοκλασικά αρχοντικά έχουν μυστικές μαρμάρινες πλάκες στο πάτωμα τους που αν κάποιος τις ανοίξει και μπει μέσα, αυτές οδηγούν σε δαιδαλώδεις τέτοιες στοές. Κάποιες από αυτές έχουν κτίσει και υπάρχει μόνο μια σκάλα που κατεβαίνει ως μερικά μετρά και άλλες έχουν γκρεμιστεί. Οι μαρμάρινες πλάκες όμως υπάρχουν ακόμα κάτω από ψευδοπατώματα ή κάτω από χαλιά η κάτω από παλιά έπιπλα. Πολλές από αυτές οι νέοι ένοικοι δεν τις γνωρίζουν καν.
Όταν στα μέσα της δεκαετίας του 80’, που η Ερμούπολη ανασκευαζόταν οι μπουλντόζες έσκαβαν έξω από τον θερινό κινηματογράφο είχαν βγει στην επιφάνεια και όλος ο κόσμος έβλεπε τις τοξωτές υπόγειες στοές που χωρίζονταν σε μεγάλα διαμερίσματα με σιδερένιες πόρτες να χωρίζουν τα διαμερίσματα αυτά. Δυστυχώς, κανείς εκείνη την εποχή δεν σκέφτηκε να αποθανατίσει με φωτογραφίες αυτές τις στοές. Όλοι δε, νόμιζαν πως ήταν …. «λούκια» για την απορροή λυμάτων.
Δυστυχώς δεν ήταν, και αφού έριξαν μπετό τις κατέστρεψαν τελείως. Το πιο σημαντικό είναι ότι πολλές από αυτές τις σιδερένιες πόρτες τις είχαν βγάλει στην επιφάνεια και με αυτές έκλειναν τις τρύπες που έχασκαν για να περνούν από πάνω οι άνθρωποι και τα αυτοκίνητα. Ήταν δε τόσο καλό το σίδερο που αν και τις είχαν ξεθάψει ύστερα από 2 αιώνες αυτές ήταν σε τελεία κατάσταση ακόμα και από τις λαμαρίνες της εποχής.
Δεν υπήρχαν μόνο «μέσα στην Ερμούπολη» τέτοιες τεχνητές στοές.
Μεγάλοι άνθρωποι μου έχουν εξιστορήσει (και μου έχουν δείξει) μυστικές εισόδους στοών που ξεκινούσαν από την ανάσταση και κατέληγαν ή στην Ερμούπολη (κατεβαίνοντας από το Βροντάδο) ή κατέληγαν εκεί που βρίσκεται σήμερα το παρκινγκ της Δόξας.
Οι στοές προεκτείνονταν ακόμα και ως το καρνάγιο στο Ύψος του Εργοστάσιου Βελισσαρόπουλου και της ΤERLANA (Σουπερ Μάρκετ Νεωρίου και LIDL σήμερα) και ακόμα παραπέρα.
Σήμερα πλέον, οι περισσότερες από αυτές τις υπόγειες στοές έχουν είτε μπαζωθεί από άγνοια, είτε καταστραφεί από τις μπουλντόζες που έσκαβαν για να ανοίξουν τα θεμέλια των νέων κτηρίων, είτε -ειδικά οι τελευταίες εναπομείναντες- πλημμύρησαν από βρώμικα νερά.
Σε κάποιες περιοχές υπήρχαν μυστικές πόρτες ή μυστικές «τρύπες» που τις ήξεραν ελάχιστοι για να εισχωρούν στις υπόγειες στοές.
Ένας πολύ σοβαρός λόγος της ύπαρξης αυτών των μυστικών υπόγειων κάτω από την Πόλη υποθέτουμε ότι ήταν το γεγονός πως η Ερμούπολη κτίστηκε από πλουσίους Τέκτονες που ήρθαν στο νησί ως πρόσφυγες και προκείμενου να κρύψουν τα μυστικά και τις συναντήσεις τους έκτισαν σκόπιμα υπόγεια διαμερίσματα κάτω από την Πόλη.
Μια άλλη υπόθεση είναι ότι οι Συριανοί εκείνης της εποχής έκρυβαν εκεί θησαυρούς αλλά και ενδεχομένως τα φέρετρα των αποδημούντων συμπολιτών τους. Η συνήθεια να τοποθετούνται τα σκηνώματα των νεκρών σε στοές κάτω από τη γη είναι ετρουσκική. Επιβίωσε, όμως, στις θρησκευτικές συνήθειες των Πρωτοχριστιανικών και υιοθετήθηκε και από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Το συνήθειο ταφής του νεκρού σε χώρο προσβάσιμο για τους ζωντανούς, εξυπηρετούσε την ανάγκη που ένιωθαν οι άνθρωποι να επισκέπτονται τους αγαπημένους τους και να τους μεταφέρουν σκέψεις, καθημερινά προβλήματα, αγωνίες τους κλπ.
Είναι γνωστό ότι οι Πρωτοχριστιανοί διάλεγαν υπόγειους τόπους κοντά στους οποίους είχαν μαρτυρήσει άγιοι, ώστε οι δικοί τους να βρίσκονται σε ιερό χώρο. Σε εκείνους τους τόπους κατόπιν χτίστηκαν κάποιοι από τους σημαντικότερους ναούς ή και σπουδαίες πόλεις.
Όλη η Ευρώπη είναι κτισμένη πάνω σε τέτοιες στοές. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν η Ερμούπολη, που κτίστηκε πάνω σε ευρωπαϊκά πρότυπα να μην έχει και εκείνη αυτό το «προνόμιο»?
Είναι επίσης γνωστό πως κάτω από τους περισσότερους ναούς υπάρχουν μυστικές στοές στις οποίες έθαβαν είτε ιερείς είτε επιφανείς χριστιανούς που δεν ήθελαν να μείνουν στα ματιά και την βορά εχθρικών χεριών. Σε πολλές μεγάλες πόλεις της Ευρώπης (αλλά και της Αμερικής) υπάρχουν δεκάδες τρύπες, τις οποίες ο ανυποψίαστος μπορεί να υποθέσει ότι είναι η τυχαίες η για την απορροή υδάτων.
Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για σωλήνες σπονδών: «Οι πρώτοι Χριστιανοί πίστευαν στην ανάσταση των νεκρών, κι έτσι χρησιμοποιούσαν τις τρύπες αυτές κυριολεκτικά για να "ταΐζουν τους πεθαμένους", χύνοντας μέλι και γάλα στις κρύπτες κάτω από το έδαφος».
Υπάρχουν κι άλλες ιστορίες που συνοδεύουν τη φήμη των υπόγειων διακλαδώσεων και δωματίων κάτω από την Ερμούπολη. Μια από τις πιο διαδεδομένες φήμες και με αρκετή δόση αλήθειας είναι ότι κάποια από αυτές ήταν η πρώτη στοά των τεκτόνων της Ερμούπολης. Είναι Ιστορικά αποδεδειγμένο και τεκμηριωμένο πως στην Ερμούπολη υπήρξε η πρώτη στοά Τεκτόνων της Ελλάδος. Και αυτό είναι σίγουρο.
Δεν ξέρουμε σε πιο σημείο ακριβώς αλλά είναι πιθανό να ήταν μια από αυτές που βρίσκονται κάτω και μεταξύ Δημαρχείου και Θεάτρου Απόλλων.
Πρώτα απ' όλα, υπάρχουν πληροφορίες πως στα υπόγεια εκείνα υπήρχαν βιβλιοθήκες μυστικών βιβλίων με «επικίνδυνες πληροφορίες» ή «καυτά» έγγραφα που δεν έπρεπε να ξέρουν οι πολλοί, πλην εκείνων που ήταν επωμισμένοι με το να τα προστατεύουν. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πίστευαν πως εκεί κάτω κρύβονταν ένας τεράστιος θησαυρός αρχαίων βιβλίων, άγνωστα για τον υπόλοιπο κόσμο. Ίσως, λένε, όλη η αρχαία γνώση, που νομίζουμε πως χάθηκε για πάντα, να βρίσκεται συγκεντρωμένη στις μυστικές βιβλιοθήκες.
Όπως και να 'χει, οτιδήποτε και να υπήρχε στις κλειστές και μπαζωμένες στοές της υπο-χθόνιας Ερμούπολης μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ!
Συμπέρασμα: Αυτά που διαβάσατε παραπάνω είναι μια ακόμα απόδειξη πως η νεοκλασική Ερμούπολη δεν ήταν τυχαία πόλη, ούτε κατασκευάστηκε από τυχαίους ανθρώπους. Και φυσικά, είναι μια απόδειξη πως οι πρώτοι πρόσφυγες που ήρθαν στην Σύρο και έκτισαν την Ερμούπολη …ούτε αυτοί ήταν τυχαίοι άνθρωποι.
Γι αυτό θα πρέπει πάση θυσία και ως κόρη οφθαλμού να προστατεύουμε την νεοκλασική ιστορία και ταυτότητα της Ερμούπολης.
Όλοι οι κάτοικοι της Σύρου οφείλουν να καταλάβουν πως η πόλη μας είναι ένας θησαυρός και μάλιστα άγνωστος και ανεξερεύνητος ακόμα -πλην ελαχίστων που γνωρίζουμε πολλά περισσότερα από όσα αφήνουμε να φανούν ότι γνωρίζουμε- για την μοναδική και σπουδαία αυτή μητρόπολη στο κέντρο του Αιγαίου. Γι αυτό θα πρέπει να προσέχουμε τους χώρους αυτούς.
Θα πρέπει να προσέχουμε πως συμπεριφερόμαστε. Να προσέχουμε την πλατεία μας που από κάτω έχει θησαυρούς ανεξερεύνητους. Την εξέδρα της πλατείας που είναι ένα σπάνιο αριστούργημα ηχητικής. Να προσέχουμε όταν ανοίγουμε λάκκους και σκάβουμε για θεμέλια για την ανέγερση νέων κτηρίων, μήπως σκάβοντας ανακαλύψουμε κάτι σημαντικό και σπουδαίο.
Πρέπει όλοι οι Συριανοί να συνειδητοποιήσουν πως η Ερμούπολη και η Σύρος δεν είναι τυχαίο μέρος. Δεν είναι ένα απλό νησάκι και μια απλή όμορφη πόλη με όμορφα νεοκλασικά κτήρια. Αλλά μια σπουδαία και ακόμα ανεξερεύνητη περιοχή που κρύβει μυστικά. Μεγάλα μυστικά και περιμένει την αγάπη, τον σεβασμό και την κατανόηση των ανθρώπων που την κατοικούν για να τους αποκαλύψει… Και η αποκάλυψη των μυστικών αυτών μπορεί να δώσει στους ανθρώπους που την κατοικούν ανυπολόγιστα πλούτη πνευματικά κι υλικά που δεν τα φαντάζονται.
Ελάτε, λοιπόν, συμπολίτες να προσέξουμε και να προστατεύσουμε το νησί μας και την μεγάλη Ερμούπολη μας.
Η δημοσιογραφική έρευνα έγινε από τον γράφοντα και είναι κατ’ αποκλειστικότητα. Οι περισσότερες φωτογραφίες ανήκουν αποκλειστικά σε έναν άνθρωπο που δεν επιθυμεί την αναφορά του ονόματος του και είναι προϊόν που καλύπτεται κάτω από πνευματική ιδιοκτησία και ως εκ τούτου απαγορεύεται η χρησιμοποίηση τους χωρίς την άδειά του (την οποία έχω την τιμή να την έχει δώσει σε έμενα).
Προκειμένου να διασφαλιστεί ο χώρος που βρίσκονται οι τοποθεσίες, τα σημεία και οι εναπομείναντες ύψιστης σπουδαιότητας και ιστορικής αξίας στοές και τα ανωτέρω αναφερθέντα υπόγεια διαμερίσματα δεν αναφέρονται οι ακριβείς τοποθεσίες πέραν των ελαχίστων που εμφανώς γίνονται αντιληπτές.
Αν και εφ’ όσον υπάρξει σοβαρή επιθυμία, αυτές θα δοθούν μόνο σε σοβαρές επιστημονικές κοινότητες και προτάσεις.
ΕΔΩ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ: Παναγιώτης Κουλουμπής 12 Δεκεμβρίου 2017 Ερμούπολη, Σύρος
Κυκλάδες, Ελλάδα
1 - Από SYROS STORIES H ΓΝΩΣΤΗ και ΑΓΝΩΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΡΟΥ
https://www.facebook.com/groups/263632537475861/permalink/320668451772269
2 - https://syrosstories.wixsite.com/syrosstories/post/i-ypogeia-ermoypoli-oi-skoteines-tehnites-stoes-sta-egkata-tis-ermoypolis
Παναγιώτης Κουλουμπής
Syros Stories