Στην Ευρώπη του 18ου αιώνα κανείς δεν τηρούσε καν ένα ακριβές χρονοδιάγραμμα έως ότου τα δίκτυα σιδηροδρομικών μεταφορών και επικοινωνιών έγιναν κοινά.
Το 1784, ο Βενιαμίν Φραγκλίνος ως Αμερικανός απεσταλμένος στη Γαλλία (1776-1785), επινόησε την παροιμία «το νωρίς για ύπνο και νωρίς το ξύπνημα κάνει έναν άνθρωπο υγιή, πλούσιο και σοφό», δημοσιεύοντας μια επιστολή στο Journal de Paris το 1784 που πρότεινε στους Παριζιάνους να κάνουν οικονομία στα κεριά ξυπνώντας νωρίτερα και αξιοποιώντας καλύτερα το πρωινό φως του ήλιου. Στην πραγματικότητα αστειευόταν όταν έκανε αυτήν την πρόταση. Οι προτάσεις του δεν ήταν καν σοβαρές. Η επιστολή ήταν σατιρική και πρότεινε επίσης τη φορολόγηση των παραθυρόφυλλων, το δελτίο κεριών και την εκτόξευση κανονιών και το χτύπημα των καμπανών της εκκλησίας για να ξυπνήσει το κοινό.
Ωστόσο, σε αντίθεση με την κοινή πεποίθηση, ο Franklin δεν ήταν ο πρώτος που πρότεινε την εποχιακή αλλαγή της ώρας. Για πρώτη φορά προτάθηκε για από έναν Νεοζηλανδό γεννημένο στη Βρετανία.
Ήταν ο εντομολόγος George Hudson που σκέφτηκε και πρότεινε για πρώτη φορά τη σύγχρονη θερινή ώρα. Αυτό συνέβη επειδή η δουλειά του με βάρδιες του έδινε ελεύθερο χρόνο για τη συλλογή εντόμων, με αποτέλεσμα να εκτιμά το φως της ημέρας μετά τις ώρες.
Το 1895, παρουσίασε μια εργασία στη Φιλοσοφική Εταιρεία του Ουέλινγκτον που πρότεινε μια δίωρη μετατόπιση του θερινής ώρας προς τα εμπρός τον Οκτώβριο και προς τα πίσω τον Μάρτιο. Σημαντικό ενδιαφέρον προτάθηκε στο Christchurch. Ωστόσο, η ιδέα δεν υιοθετήθηκε ποτέ επίσημα.
Κατά μία άλλη εκδοχή και σύμφωνα με πολλές παλιές κατά τη διάρκεια μιας βόλτας πριν το πρωινό το 1905, παρατήρησε πόσοι Λονδρέζοι κοιμόντουσαν τις ηλιόλουστες ώρες του πρωινού κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Ήταν επίσης ένας άπληστος παίκτης του γκολφ που δεν του άρεσε να σταματά να παίζει όταν σουρούπωνε.
Έτσι σύνταξε και δημοσίευσε μια επιστολή όπου πρότεινε την αλλαγή ώρας κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Ο βουλευτής Ρόμπερτ Πιρς υιοθέτησε την πρόταση και παρουσίασε το πρώτο νομοσχέδιο για τη θερινή ώρα στη Βουλή των Κοινοτήτων το 1908. Ωστόσο, το νομοσχέδιο και πολλά νομοσχέδια τα επόμενα χρόνια δεν έγιναν νόμος. Ο Willett άσκησε πίεση για την πρόταση μέχρι που πέθανε το 1915.
Ένα ελάχιστα γνωστό γεγονός είναι ότι μια καναδική πόλη Πορτ Άρθουρ του Οντάριο – του σημερινού Thunder Bay – ήταν η πρώτη που εφάρμοσε την αλλαγή όταν από μόνοι τους οι κάτοικοι της πόλης γύρισαν τα ρολόγια τους κατά μία ώρα μπροστά, υλοποιώντας έτσι την πρώτη στον κόσμο περίοδο θερινής ώρας. Σύντομα και άλλες περιοχές του Καναδά ακολούθησαν το παράδειγμά τους, συμπεριλαμβανομένων των πόλεων Winnipeg και Brandon το 1916.
Μια έκδοση του 1916 του Manitoba Free Press υπενθυμίζει ότι η θερινή ώρα στη Ρετζίνα «αποδείχθηκε τόσο δημοφιλής που ο καταστατικός νόμος την θέτει πλέον αυτόματα σε ισχύ».
Επίσημα όμως ήταν η Γερμανία και η σύμμαχός της στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο η Αυστροουγγαρία τον Απρίλιο του 1916 ήταν που υιοθέτησαν για πρώτη φορά τη θερινή ώρα (γνωστή ως το DST Daylight Saving) για να υποστηρίξει την πολεμική προσπάθεια, ως τρόπο διατήρησης του άνθρακα κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Ακολούθησαν η Βρετανία και οι περισσότεροι από τους συμμάχους αλλά και πολλές ευρωπαϊκές ουδέτερες διαπιστώνοντας ότι είναι καλή ιδέα.
Από την άλλη η Ρωσία περίμενε, υιοθέτησε ένα χρόνο αργότερα και οι ΗΠΑ το 1918 το ψηφίζουν ως Νόμο γνωστό ως "Για τον Καθιερωμένο Χρόνο". Οι ΗΠΑ εφάρμοσαν εκ νέου την πολιτική κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Εν κατακλείδι αξίζει να πούμε ότι η αλλαγή ώρας ήταν να σταματήσει να ισχύει την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου 2021 με απόφαση της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες θέλουν να διατηρήσουν μόνιμα τη θερινή ώρα ενώ για τα κράτη-μέλη που επιθυμούν την χειμερινή ώρα, η τελευταία αλλαγή ήταν να γίνει την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς.
Τελικά δεν έγινε τίποτα από όλα αυτά από την μία λήγω της πανδημίας του covid19 και σίγουρα αποκλείεται να γίνει στο μέλλον με την ενεργειακή κρίση, λόγο ΡωσοΟυκρανικού πολέμου και που φαίνεται να κρατήσει για πολύ ακόμα.
Αυτή λοιπόν αγαπημένοι αναγνώστες μου είναι η ιστορία της αλλαγής ώρας.
Πηγές φωτογραφιών Internet.
Έρευνα και δημοσιογραφική προσαρμογή από διάφορες πηγές,
Παναγιώτης Κουλουμπής
