Γρήγορα να πάρουμε το επόμενο ΤΑΧΙ ... από την πλατεία Μιαούλη (Ερμουπολη Σύρου, εν έτει 1985 ... ), με προορισμό το Βρονταδο, στα σκαλάκια της οδού Αναστάσεως για το ταβερνάκι του κυρ Μιχάλη και της κυρίας Ρουλιώς, δηλαδή, στου ΤΕΜΠΕΛΑ.
Μόλις φτάσαμε κι αμέσως το κέρμα στο juke box: C 10 (Επίσημη αγαπημένη- Γρηγόρης Μπιθικώτσης) και η βραδιά μας ξεκινάει ιδανικά, με τραγούδια λαϊκά, με μεζέδες και ντόπιο κρασί, με τα αστεία του κυρ Μιχάλη, σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο...
Συκωτάκι ριγανάτο, τυροπιτάκια, καλαμαράκια, αγγουροντοματοσαλάτα με φέτα.... και μετά τις 00.30': οι πατάτες οι τηγανιτές, για αυτούς που τις ζητούσαν εξ αρχής ...
Στα σκαλάκια, με τα τραπέζια καφενείου, ακόμα και με τα τραπέζια της προίκας της κυρίας Ρουλιώς (;)... Ζήσαμε χρόνια ανέμελα, χρόνια με πολιτικούς κλυδωνισμούς, με ερωτικούς προσανατολισμούς και διεκδικήσεις, με όνειρα για μια καλύτερη ζωή, με την πλάκα που εκφράζει την νεότητα ...
Ακολουθούσαν, στο jukebox, τα D5 ( Μαλιστα κύριε - Ζαμπέτας), F1 ( Οι γιεγιέδες - το χόρευε ο Γιώργος Κριτσίνης), ( Όπου Νίκος και παιδί διαμάντι/ Άγιος Φεβρουάριος)...
Η βραδιές μας ήταν υπέροχες, οι παρέες ήταν υπέροχες ... (Κάθε Παρασκευή, ερχόντουσαν, με το ΑΠΟΛΛΩΝ ΕΞΠΡΕΣ, οι Συριανοί, που έμεναν στην Αθήνα... οι Δισκακης και Σταματουκος, τους περιμέναμε, μαζί με τον Βιτάλη, τον Θραψιάδη ...).
Μας σερβίριζαν, ο Λευτέρης και ο Γιάννης (γιοί του κυρ Μιχάλη), τα καλοκαίρια, τους χειμώνες: μόνος ο κυρ Μιχάλης και η κυρα Ρουλιώ, με το μοναδικό τηγάνι της και τα εξαιρετικά μεζεδάκια της ... στο ταβερνάκι, με το jukebox box και τις κορνίζες στους τοίχους: ο πεζικάριος, ο αεροπόρος και ο ναύτης (ο κυρ Μιχάλης Νομικος)!
Κλείνω με το " Κάθε λιμάνι και καημός ", από το jukebox box ...
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ, στην αιωνιότητα, κυρ Μιχάλη ΤΕΜΠΕΛΑ, καλή δύναμη μνήμης στην κυρία Ρουλιώ, την ευχή του, στα παιδιά και στα εγγόνια του ... ΜΕ ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ ΘΥΜΗΣΗ, ΜΕ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ, ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ, ΜΕ .... ( ΟΙ ΠΑΡΕΕΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΔΕΣΥΠΡΗ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ, ΠΟΥ ΗΜΑΣΤΑΝ ΘΑΜΩΝΕΣ ΣΤΟΥ " ΤΕΜΠΕΛΗ " ... )
Σαν, επίλογος , η διαδρομή, μετά από το δείπνο : με τα πόδια, κατηφορίζαμε, τα σκαλάκια, από την Ανάσταση, μέσω του Γουρνοβαγγελα, στην πλατεία Μιαούλη, στην συνέχεια στο λιμάνι της Ερμουπολης ( στου Κεχαγιά, για παγωτό " ανάποδο", η , στου "Ψεύτη", για μακαρονάδα .... ) ΜΝΗΜΕΣ ... ΤΕΛΟΣ, κάποιας άλλης, ΕΠΟΧΗΣ ...