Είναι 1954 και το δυναμικό λαϊκό δίδυμο της εποχής, ο συνθέτης Γεράσιμος Κλουβάτος και ο στιχουργός Κώστας Βίρβος, έχουν γράψει ένα καινούργιο τραγούδι με τίτλο «Ποτέ τη μάνα μην πικράνεις» και ψάχνουν για τραγουδίστρια. Η πρώτη ηχογράφηση έχει ήδη γίνει με τη φωνή της Μαρίας Γρίλλη ενώ μια άλλη νέα τραγουδίστρια, η Καίτη Γκρέυ, προσπαθεί απεγνωσμένα να πείσει τους δημιουργούς να το πει εκείνη γιατί οι στίχοι τής θυμίζουν τη ζωή της. Έχοντας κάνει μόνον μια πρόβα και παρά το γεγονός ότι τήν ταλαιπωρεί ένα κρύωμα, μπαίνει στο στούντιο και δίνει μια συγκλονιστική ερμηνεία αφήνοντάς τους όλους με το στόμα ανοιχτό. Εντυπωσιασμένη η τραγουδίστρια που είχε προηγηθεί παραδέχεται με ειλικρίνεια: «Εγώ δε θα μπορούσα ποτέ να το πω όπως το λέει η κοπέλα, τόσο πονεμένα. Το τραγούδι αυτό είναι γραμμένο για τη φωνή της»…
Μέσα από την ιστορία αυτή αποκαλύπτεται το μυστικό πίσω από την ασυναγώνιστη ερμηνευτική δύναμη της Καίτης Γκρέυ, που άφησε την τελευταία της πνοή, μετά από βαρύ εγκεφαλικό που υπέστη, έχοντας συμπληρώσει εδώ και λίγους μήνες τα 100 της χρόνια. Τα έντονα, δραματικά προσωπικά της βιώματα, τα βάσανά της που ξεκίνησαν από πολύ νωρίς, οι αγώνες της για επιβίωση, η ζωή της που, παρότι μετρούσε μόλις 30 χρονια, έμοιαζε με δραματική ταινία του ελληνικού κινηματογράφου, είχαν σφραγίσει ανεξίτηλα την ψυχή αλλά και τη φωνή της, μια μεγάλη φωνή που κουβαλούσε πολύ πόνο γι΄ αυτό και μπορούσε να τον εκφράζει τόσο μοναδικά και ανεπανάληπτα ακόμα και σε τραγούδια βαριά που προορίζονταν για άνδρες ερμηνευτές, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το θρυλικό «Βουνό».
Τα βασανιστικά παιδιά χρόνια
Και πώς να μην κουβαλά πόνο και παράπονο ένας άνθρωπος που απομακρύνθηκε, απότομα και βίαια, από τη μάνα που τον γέννησε; Η μικρή Αθανασία, όπως ήταν το όνομά της, ήταν μόλις ενός έτους όταν η οικογένειά της, που είχε ήδη τρία παιδιά και δυσκολευόταν να τα βγάλει πέρα, αποφάσισε να δώσει εκείνη και τον έναν από τους αδελφούς της για υιοθεσία. Το μωρό ταξιδεύει από την Σάμο στον Πειραιά, στα Ταμπούρια, όπου κατοικούν οι θετοί γονείς του οι οποίοι αποφασίζουν να τού δώσουν ένα νέο όνομα: Αγγελική Καλαϊτζή. Το ηλικιωμένο ζευγάρι κάνει ότι μπορεί για να μεγαλώσει καλά η μικρή. Ο θετός πατέρας της όμως φεύγει ξαφνικά από τη ζωή όταν εκείνη είναι 7 ετών και η θετή μητέρα της βγαίνει στο μεροκάματο. Η Κικίτσα, όπως την φώναζαν, μένει μόνη στο σπίτι καθώς δεν μπορεί να πάει στο σχολείο καθώς δεν έχει τα απαραίτητα έγγραφα. Η βιολογική μητέρα της δεν τα έδινε επειδή δεν τής επέτρεπαν να τήν βλέπει.
Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου.